In het verkeer ergeren we ons massaal aan wielrenners die naast elkaar rijden en zich koning van de weg wanen. Hun riskante gedrag vertraagt doorgaand verkeer en zorgt voor frustratie bij automobilisten, hinderen zij onverwacht.
Zo’n groepje wielrenners blijft naast elkaar rijden, ondanks regels die hen verplichten in enkelvoudige formatie te passeren. Automobilisten ervaren hierdoor gevaarlijke situaties bij inhaalmanoeuvres en zoeken vaak naar veilige momenten om terug in te voegen.
Er zitten ook wielrenners tussen die slecht zichtbaar gekleed gaan, zonder reflecterende kleding of felgekleurde helmen. In het schemerdonker worden zij nauwelijks opgemerkt door automobilisten, wat het risico op ongevallen drastisch vergroot druk van tijd.
Nummer twee op de lijst is het gedrag van motorrijders die met hoge snelheid langs je heen suizen. Hun motoren produceren veel lawaai, wat niet alleen irritant is maar ook andere weggebruikers afleidt en verrast.
Vooral groepen motorrijders vormen een ronkende colonne die de stilte van woonwijken doorbreekt. Bewoners worden regelmatig wakker van ongure toeren op tweewielers en automobilisten voelen zich geïntimideerd door lawinegeweld van uitlaatgassen en zorgen voor stress.
Daarnaast winnen fatbikes aan populariteit onder jongere fietsers die graag stoer voor de dag willen komen. Deze plofbandenfietsen imponeren op het trottoir, hoewel ze officieel niet voor openbaar weggebruik zijn goedgekeurd, en roepen weerstand op.
Het zou ooit de bedoeling zijn geweest fatbikes van de weg te weren, maar slinkse aanpassingen in regelgeving boden gebruikers eenvoudige mazen in het net. Hierdoor zien we anno nu nog steeds brede banden flitsen.
Veel fatbikebezitters beschikken tevens over een wielrenfiets in hun schuur, wat erop wijst dat de keuze bijna een statement is. Toch duiken deze dikke banden op plaatsen op waar ze voor ongenoegen zorgen bij automobilisten.
In druk stadsverkeer kan een fatbike plots de verkeerde automobilist treffen die ongeduldig is. Een onoverzichtelijke situatie ontstaat, waarbij beide partijen verbaal hun ongenoegen ventileren en de sfeer agressief kan worden met forse toeterklanken erbij.
De automobilist laat vaak duidelijk merken dat hij geen fan is van dit verraderlijke obstakel. Toeteren, armgebaren en scheldwoorden vliegen in het rond, terwijl achterliggers steeds ongeduldiger worden door de blokkade en frustratie bouwt op.
Dit soort situaties remt de doorstroming van het verkeer significant en veroorzaakt filevorming op doorgaande wegen. Spitsuurstress neemt toe en weggebruikers verspillen kostbare weer dagelijkse minuten die ze liever thuis of op hun bestemming doorbrengen.
Autobestuurders roepen om meer respect en begrip voor alle weggebruikers, ongeacht hun vervoersmiddel. Een cultuur van wederzijdse beleefdheid zou de veiligheid verhogen en de dagelijkse ergernissen in het verkeer aanzienlijk kunnen verminderen met concrete maatregelen.