Iedereen heeft het weleens meegemaakt: je partner laat weten dat hij of zij wat langer op kantoor moet blijven. Extra werk, een spoedklus, of simpelweg de drukte van het kwartaal. Meestal nemen we dat voor waarheid aan, zonder erbij stil te staan. Toch blijkt in sommige situaties dat ‘overwerken’ een heel andere invulling krijgt. Zeker wanneer collega’s zich iets té comfortabel voelen buiten de reguliere werktijden om.
Zo was er recent een opmerkelijke situatie op een doorsnee kantoor, ergens in Nederland. Twee medewerkers besloten, na werktijd, nog wat langer te blijven. Niet om rapportages af te ronden of cijfers te analyseren, maar omdat ze dachten gebruik te kunnen maken van het feit dat de rest van het team al naar huis was. Althans, dat dachten ze.
Waar ze echter geen rekening mee hielden, was dat één collega kort daarna terugkeerde naar kantoor – iets vergeten, snel even ophalen. Wat hij aantrof, was verre van een gebruikelijke werksituatie. Twee collega’s in een zeer ongebruikelijke setting. Geen spreadsheets of projectbesprekingen, maar een ongemakkelijke situatie die niet onopgemerkt bleef.
De persoon die hen aantrof, twijfelde geen moment en meldde de situatie. En daarmee veranderde een stille doordeweekse avond plots in het begin van een intern vraagstuk waar meerdere afdelingen – waaronder HR – zich over moesten buigen.
We brengen een groot deel van onze tijd door op de werkvloer. Het is een plek voor samenwerking, verantwoordelijkheid en het nastreven van doelstellingen. Wanneer grenzen vervagen, en collega’s besluiten buiten werktijd ander gedrag te vertonen dan wat bij een professionele setting past, kunnen de gevolgen verstrekkend zijn.
Zeker in organisaties waar transparantie en betrouwbaarheid hoog in het vaandel staan, kan een dergelijke gebeurtenis aanleiding geven tot gesprekken op managementniveau. Niet vanwege sensatiezucht, maar omdat het raakt aan de bedrijfscultuur en de manier waarop collega’s met elkaar omgaan.
Iedereen heeft het weleens meegemaakt: je partner laat weten dat hij of zij wat langer op kantoor moet blijven. Extra werk, een spoedklus, of simpelweg de drukte van het kwartaal. Meestal nemen we dat voor waarheid aan, zonder erbij stil te staan. Toch blijkt in sommige situaties dat ‘overwerken’ een heel andere invulling krijgt. Zeker wanneer collega’s zich iets té comfortabel voelen buiten de reguliere werktijden om.
Zo was er recent een opmerkelijke situatie op een doorsnee kantoor, ergens in Nederland. Twee medewerkers besloten, na werktijd, nog wat langer te blijven. Niet om rapportages af te ronden of cijfers te analyseren, maar omdat ze dachten gebruik te kunnen maken van het feit dat de rest van het team al naar huis was. Althans, dat dachten ze.
Waar ze echter geen rekening mee hielden, was dat één collega kort daarna terugkeerde naar kantoor – iets vergeten, snel even ophalen. Wat hij aantrof, was verre van een gebruikelijke werksituatie. Twee collega’s in een zeer ongebruikelijke setting. Geen spreadsheets of projectbesprekingen, maar een ongemakkelijke situatie die niet onopgemerkt bleef.
De persoon die hen aantrof, twijfelde geen moment en meldde de situatie. En daarmee veranderde een stille doordeweekse avond plots in het begin van een intern vraagstuk waar meerdere afdelingen – waaronder HR – zich over moesten buigen.
We brengen een groot deel van onze tijd door op de werkvloer. Het is een plek voor samenwerking, verantwoordelijkheid en het nastreven van doelstellingen. Wanneer grenzen vervagen, en collega’s besluiten buiten werktijd ander gedrag te vertonen dan wat bij een professionele setting past, kunnen de gevolgen verstrekkend zijn.
Zeker in organisaties waar transparantie en betrouwbaarheid hoog in het vaandel staan, kan een dergelijke gebeurtenis aanleiding geven tot gesprekken op managementniveau. Niet vanwege sensatiezucht, maar omdat het raakt aan de bedrijfscultuur en de manier waarop collega’s met elkaar omgaan.
Iedereen heeft het weleens meegemaakt: je partner laat weten dat hij of zij wat langer op kantoor moet blijven. Extra werk, een spoedklus, of simpelweg de drukte van het kwartaal. Meestal nemen we dat voor waarheid aan, zonder erbij stil te staan. Toch blijkt in sommige situaties dat ‘overwerken’ een heel andere invulling krijgt. Zeker wanneer collega’s zich iets té comfortabel voelen buiten de reguliere werktijden om.
Zo was er recent een opmerkelijke situatie op een doorsnee kantoor, ergens in Nederland. Twee medewerkers besloten, na werktijd, nog wat langer te blijven. Niet om rapportages af te ronden of cijfers te analyseren, maar omdat ze dachten gebruik te kunnen maken van het feit dat de rest van het team al naar huis was. Althans, dat dachten ze.
Waar ze echter geen rekening mee hielden, was dat één collega kort daarna terugkeerde naar kantoor – iets vergeten, snel even ophalen. Wat hij aantrof, was verre van een gebruikelijke werksituatie. Twee collega’s in een zeer ongebruikelijke setting. Geen spreadsheets of projectbesprekingen, maar een ongemakkelijke situatie die niet onopgemerkt bleef.
De persoon die hen aantrof, twijfelde geen moment en meldde de situatie. En daarmee veranderde een stille doordeweekse avond plots in het begin van een intern vraagstuk waar meerdere afdelingen – waaronder HR – zich over moesten buigen.
We brengen een groot deel van onze tijd door op de werkvloer. Het is een plek voor samenwerking, verantwoordelijkheid en het nastreven van doelstellingen. Wanneer grenzen vervagen, en collega’s besluiten buiten werktijd ander gedrag te vertonen dan wat bij een professionele setting past, kunnen de gevolgen verstrekkend zijn.
Zeker in organisaties waar transparantie en betrouwbaarheid hoog in het vaandel staan, kan een dergelijke gebeurtenis aanleiding geven tot gesprekken op managementniveau. Niet vanwege sensatiezucht, maar omdat het raakt aan de bedrijfscultuur en de manier waarop collega’s met elkaar omgaan.