In een tijd waarin sociale media het straatbeeld lijkt te vervangen als plek waar jongeren zich manifesteren, duiken er steeds vaker beelden op die veel vragen oproepen. Nederland is de laatste tijd overspoeld met videofragmenten waarin jongeren betrokken zijn bij onbegrijpelijke situaties. Helaas was het deze week opnieuw raak – dit keer in het Overijsselse Haaksbergen.
De video waar het nu over gaat, wordt razendsnel verspreid via diverse online kanalen. Wat op het eerste gezicht een normale middag lijkt, verandert binnen enkele seconden in een zeer onprettige scène. Twee jongens – één met een opvallende blonde haardos en de ander die zich voortbeweegt met een rollator – worden omringd door een groepje leeftijdsgenoten. Wat volgt, is een pijnlijk inkijkje in hoe jongeren onderling met elkaar omgaan in het digitale tijdperk.
De twee jongens, die overduidelijk niet op zoek waren naar problemen, krijgen ongevraagd de volle aandacht van een groepje jongeren dat zich opvallend stoer voordoet. De situatie escaleert in korte tijd. Je ziet intimidatie, je ziet onnodige fysieke confrontatie, en bovenal zie je de ongemakkelijke realiteit van groepsdruk. De sfeer is geladen en ongemakkelijk – en voor iedereen die kijkt roept het direct vragen op over hoe dit soort gedrag zich zo snel verspreidt onder jongeren.
Het incident lijkt willekeurig, maar de nasleep is dat allerminst. Binnen een paar uur werd het fragment honderden keren gedeeld. Op verschillende platforms gaan mensen los in de reacties. Sommigen uiten hun verbazing, anderen hun onbegrip. Wat vooral opvalt: de meeste mensen zijn er klaar mee. Klaar met het constante stroom aan schokkende video’s die steeds vaker uit eigen land komen.
De plek waar het gebeurde – Haaksbergen – is geen stad die doorgaans in het nieuws komt vanwege dit soort gebeurtenissen. Juist daarom schokt het extra. Een dorp dat bekend staat om zijn rustige karakter komt nu plots in het nieuws vanwege iets wat daar totaal niet thuishoort. De beelden laten iets zien wat haaks staat op de waarden waar veel mensen nog steeds in geloven: respect, verdraagzaamheid en verantwoordelijkheid.
Wat het extra wrang maakt, is dat één van de jongens zich voortbeweegt met behulp van een rollator. In plaats van medeleven of hulp, krijgt hij iets tegenovergestelds. De situatie toont pijnlijk aan dat kwetsbaarheid soms juist als aanleiding wordt gezien om iemand te benaderen, in plaats van met begrip te reageren. Dat roept vragen op over hoe jongeren vandaag de dag worden gevormd, welke voorbeelden zij meekrijgen en welke rol sociale media hierin spelen.
Wat ook opvalt, is dat we in korte tijd een opvallende reeks aan soortgelijke video’s voorbij hebben zien komen. Het is alsof er een golf door het land trekt. Elke paar dagen duikt er een nieuw fragment op – telkens in een andere stad of dorp. Of het nu in een park is, op een schoolplein of tijdens een middag in de buurt: het patroon lijkt zich te herhalen.
En ja, het is makkelijk om met de vinger te wijzen naar ‘de jeugd van tegenwoordig’. Maar het zou te kort door de bocht zijn om dit puur als generatieprobleem te bestempelen. Dit gaat over opvoeding, over sociale invloeden, over groepsdruk en over het digitale tijdperk waarin alles vastgelegd wordt – niet per se om herinneringen te bewaren, maar om te scoren op likes en views.